Beş yaşındayken Haakon Oellerking bir sorunla karşılaştı. Hem de büyük bir sorunla. Bir hayali vardı, çiftçi olmak istiyordu. Tek pürüz ise ebeveynlerinin çiftçi olmamasıydı. Kiel şehrinde yaşıyorlardı, etraflarında hiç çiftlik yoktu. Böyle bir durumda şehirli bir oğlan çocuğu ne yapar? Anne babasına kızar. Mantıklı. Peki sonra? Tarım okuyarak hayalini bir şekilde gerçekleştirir. Haakon Oellerking bu yolu seçmiş. Hiçbir zaman pişmanlık duymamış. Ona göre mesleğinin en iyi yanı: Günlerini bir fabrikada ya da ofiste geçirmek yerine doğada geçirmek. Güneş, hava, rüzgar, hepsi bir arada. Hiçbir işte doğayla bu kadar iç içe olamazsınız. Oellerking bunun çok özel bir avantaj olduğunu düşünüyor.
