1. Jakie wymagania glebowe ma jęczmień ozimy? Jęczmień ozimy posiada wymagania mniejsze jak pszenica i większe jak żyto Jęczmień z powodzeniem można uprawiać na ziemiach klasy I - III b jak i na ziemiach klasy IVa-IVb. O sukcesie uprawy na słabszych stanowiskach decyduje kultura gleby (odczyn pH, zawartość składników pokarmowych), agrotechnika prowadzenia łanu oraz ilość i rozkład opadów atmosferycznych w czasie wegetacji.
2. Jaki jest optymalny termin siewu jęczmienia ozimego? Optymalnym terminem siewu jęczmienia ozimego w województwie wielkopolskim i kujawsko-pomorskim przypada na 15- 20 września. Ze względu na długi okres wegetacji jesiennej jęczmienia, bardzo ważnym jest zabezpieczenie łanu przed szkodnikami. W tym celu należy wykonać zabieg insektycydowy lub zakupić materiał siewny zaprawiony specjalistycznymi zaprawami, które zapewniają odpowiednią ochronę insektycydową.
3. Jaka jest norma wysiewu nasion? W optymalnym terminie siewu odmiany jęczmienia można wsiewać na glebach klasy I-III b w ilości 250-300 nasion/m² a na glebach IVa i IVb w ilości 230-280 nasion/m². Odpowiednia ilość wysiewu jest gwarancją powodzenia uprawy. Bardzo często spotykany błąd to zbyt wczesny i za gęsty siew, który prowadzi do zwiększonej presji ze strony chorób grzybowych oraz stwarza niekorzystne warunki do zimowania roślin.
4. Jakie są wymagania nawozowe jęczmienia ozimego? Jęczmień ozimy do wyprodukowania 1 tony ziarna wraz z odpowiednią ilością słomy potrzebuje odpowiednio:
23-26 kg azotu (N), 22 kg potasu (K₂O), 11 kg fosforu(P₂O₅), 4,5 kg (MgO), 4 kg siarki (SO4)
Bardzo ważnym jest dbałość o każdy ze składników z uwagi na fakt, że niedobór jednego składnika warunkuje rozwój oraz poziom plonowania całej plantacji – „pierwiastek limitujący plon”.
5. Jak należy prawidłowo skracać jęczmień ozimy? Poszczególne odmiany jęczmienia ozimego różnią się skłonnością do wylegania. Dodatkowo intensywność prowadzenia łanu determinuje sposób w jaki powinniśmy stosować regulatory wzrostu. W przypadku odmian o dobrej odporności na wyleganie jednokrotne zastosowanie środka skracającego międzywęźla powinno zabezpieczyć rośliny przed wyleganiem. W takim wypadku można zastosować mieszaninę składającą się z 0,5 l/ha Medax Top ze środkiem zawierającym w swoim składzie Etefon w dawce 130 g/ha czystego składnika w fazie BBCH 31/32 (Stosowanie preparatów zawierających Etefon uwarunkowane jest odpowiednią temperaturą, optimum 15-200C. W warunkach gdy temperatura jest niższa należy zastąpić etefon preparatem zawierającym chlorek chloromekwatu). W przypadku odmian o niskiej odporności na wyleganie dwukrotne zastosowanie środka jest z reguły konieczne. W takim wypadku pierwsze skracanie wykonujemy w fazie BBCH 31-32 stosując 0,5-0,7 l/ha środka Medax Top razem ze 130 g/ha Etefonu a drugie skracanie w fazie BBCH 37/39(początek ukazania się liścia flagowego-wpełni wykształcony liść flagowy) stosując 150 g/ha Etefonu lub 0,3-0,5 l/ha środka Medax Top.
