Najczęściej zadawane pytania w uprawie żyta hybrydowego

1. Jaki jest optymalny termin siewu żyta hybrydowego w Polsce południowo zachodniej?

Optymalnym terminem siewu dla żyta hybrydowego w Polsce południowo zachodniej jest okres miedzy 20 a 30 IX . Na terenach przedgórskich termin siewu jest wcześniejszy i przypada na 15-25 IX. Odpowiednio dobrany termin siewu żyta hybrydowego powinien zapewnić roślinom w trakcie wegetacji jesiennej osiągnięcie fazy pełni krzewienia (BBCH 25).

2. Czy żyto hybrydowe krzewi się również wiosną jak pszenica ozima?

Żyto krzewi się głównie jesienią. Wiosną faza krzewienia przebiega bardzo krótko. Pędy wytworzone w tym okresie są najczęściej płonne lub mało produktywne (mała ilość ziarn w kłosie, niska MTZ). W przypadku wystąpienia stresu, roślina w pierwszej kolejności odrzuca pędy pochodzące z krzewienia wiosennego. Konsekwencją uzyskiwać wysokie plony żyta hybrydowego, należy zapewnić roślinom średnio 45-55 dni wegetacji jesiennej – licząc od dnia siewu.

3. Czy żyto hybrydowe nadaję się tylko na lepsze stanowiska glebowe?

Odmiany żyta hybrydowego: KWS Serafino, KWS Vinetto, KWS Berado, KWS Jethro mogą być uprawiane na glebach klasy V będących w dobrej kulturze (zawartość fosforu, potasu i magnezu przynajmniej na poziomie średnim, pH 5,6 – 6,0). Należy być świadomym, że na takich stanowiskach największym czynnikiem limitującym plon będzie dostępność wody, jednak przy zachowaniu odpowiedniego reżimu technologii uprawy gleby i prowadzenia łanu (termin siewu, nawożenie: potasem, azotem i magnezem, stosowanie regulatorów wzrostu) można uzyskać efektywny wynik produkcyjny.

4. Czy można siać żyto hybrydowe w stopniu F2?

Siew żyta hybrydowego w stopniu F2 jest prawnie zabroniony, ekonomicznie nieopłacalny i bardzo ryzykowny dla producenta rolnego. W pokoleniu F2 następuje rozszczepienie cech, czyli utrata efektu heterozji. Tylko w pokoleniu F1 w pełni objawia się efekt heterozji (wybujałości mieszańców), który odpowiada za wyższy potencjał plonowania oraz szereg innych korzystnych cech agronomicznych odmian mieszańcowych. Wszystkie rośliny pokolenia F1 są genetycznie identyczne, co w przypadku dalszych ich wzajemnych przekrzyżowań prowadzi do objawienia się szkodliwego efektu wsobności prowadzącego do spadku plonu nawet do 20 %, większej podatności na sporysz, bardzo słabej odporności na rdzę brunatną i mączniak prawdziwego oraz pogorszenia właściwości technologicznych ziarna. Spektrum objawiania się ww. cech uzależnione jest od komponentów użytych do powstania danej odmiany, oraz ich interakcji związanej z warunkami wzrostu i rozwoju (przebiegiem wegetacji, warunki glebowe). Zjawisko to bardzo silnie ujawnia się w mieszańcach trójliniowych – jakimi są wszystkie odmiany KWS Lochow.

5. Czy do odmian żyta hybrydowego jest konieczne dodawanie żyta populacyjnego w ilość 10% w celu poprawienia zapylania?

Do odmian żyta hybrydowego z hodowli KWS Lochow nie ma potrzeby stosowania 10 % dodatku odmiany populacyjnej. Odmiany KWS Serafino, KWS Vinetto, KWS Berado, KWS Jethro są z systemem POLLENPLUS®, dzięki czemu są zdolne do wytwarzania bardzo dużych ilości pyłku, co zapewnia odpowiednią ochronę łanu przed sporyszem.

6. Jaka jest norma wysiewu żyta hybrydowego w optymalnym terminie?

W optymalnym terminie agrotechnicznym dla siewu żyta hybrydowego należy wysiać około 180 kiełkujących nasion na m2 . Musimy pamiętać również o tym, iż oprócz terminu siewu na ostateczną normę wysiewu mają wpływ również inne czynniki takie jak: kategoria agronomiczna gleby, kultura gleby, warunki glebowe w trakcie siewu, precyzja siewnika. Ponadto norma wysiewu powinna być tak ustalona, aby docelowo na polu produkcyjnym uzyskać około 500 kłosów na m2 . W przypadku bardziej szczegółowych informacji proszę o bezpośredni kontakt.

7. Jaka powinna być głębokość siewu żyta hybrydowego?

Głębokość siewu żyta powinna wynosić 2 cm. Głębokość należy zwiększyć do 3 – 4 cm w przypadku gorszych warunków wilgotnościowych gleby. Proszę pamiętać, że zbyt głęboki siew to: opóźnione wschody, osłabione rośliny, ograniczone krzewienie i co najważniejsze skrócenie czasu wegetacji jesiennej. Wszystkie te czynniki mają bezpośredni wpływ na przyszły poziom plonowania uprawianego żyta. Konkluzja nasuwa się sama: BŁĘDY POPEŁNIONE W TRAKCIE SIEWU SĄ NIE DO NAPRAWIENIA.

8. Kiedy najlepiej wykonać zabieg herbicydowy?

Zabieg herbicydowy najkorzystniej jest wykonać jesienią w fazie BBCH 11/12. W terminie jesiennym walka z chwastami jest zawsze tańsza, łatwiejsza, skuteczniejsza i mniej szkodliwa dla rośliny uprawnej. Żyto hybrydowe siane w optymalnym lub wczesnym terminie bardzo szybko wiosną przechodzi z fazy krzewienia do strzelania w źdźbło. W tak bardzo zaawansowanym stadium rozwoju roślin mamy do dyspozycji niezbyt szeroką paletę herbicydów do walki z chwastami, ponieważ większość preparatów, które możemy stosować w życie w terminie wiosennym ma rejestrację do końca fazy krzewienia.

9. Czy w uprawie żyta hybrydowego konieczne jest wykonanie zabiegu skracania?

W przypadku uprawy żyta hybrydowego, należy zaplanować zabieg, który zadba o to, aby rośliny utrzymały się w pozycji pionowej do momentu zbioru. W technologiach prowadzenia łanu, które przewidują nawożenie azotowe > 100 kg N/ha, będzie wymagany również drugi zabieg regulujący wzrost roślin. Podejmując decyzję o wykonaniu zabiegu, musimy wziąć pod uwagę następujące czynniki: ogólny stan roślin, gęstość łanu, warunki wilgotnościowe gleby, temperaturę powietrza, nasłonecznienie oraz termin wykonania ostatniego zabiegu herbicydowego.

10. Ile azotu potrzebuje żyto hybrydowe do wytworzenia 1 tony ziarna?

Żyto hybrydowe do wytworzenia 1t ziarna wraz z słomą potrzebuje około 20kg N. Spodziewając się plonu na poziomie 7-8 ton z ha należy zapewnić roślinie około 140-160 kg N/ha. Oczywiście docelową ilość azotu zawsze należy skorygować o azot, który rośliny będą miały do dyspozycji z zapasów glebowych (około 40 kg N/ha). Należy pamiętać również o tym, że żyto spośród wszystkich ozimin najszybciej rozpoczyna wegetację na wiosnę (2-3°C), więc powinno zostać zasilone azotem wcześniej niż pszenica lub jęczmień, które do wznowienia wegetacji potrzebują wyższych średnich dobowych temperatur.