W wielu zaleceniach agrotechnicznych, nawet takich, które opublikowane zostały prawie 100 lat temu, możemy odnaleźć instrukcję, że „…siew żyta winien być płytki 2-3 cm….” (Fot. nr 1), i jest to aktualne po dziś dzień. Wspomniane zalecenia możemy również odnaleźć w przysłowiach ludowych, których jest kilka wersji. Regionalnie różnią się nieco w składni słów czy użycia bardziej wyszukanego środka artystycznego wyrazu, ale każde z nich zwraca uwagę na konieczność płytkiego siewu żyta. Śląska wersja przysłowia brzmi następująco: cyt.: „Żyto lubi patrzeć w niebo, ażeby się mogło zakrzewić na zimę”. Siew żyta ozimego realizujemy na głębokości 2,5 – 3 cm. Materiał siewny winien spoczywać na zagęszczonej warstwie łoża siewnego w celu prawidłowego podsiąku wody oraz powinien być przykryty spulchnioną, strukturalną warstwą gleby, która się szybko ogrzewa, zapewnia odpowiedni dostęp powietrza atmosferycznego (wymiana gazowa) i będzie stawiała niewielki opór podczas procesu kiełkowania.