Cele hodowli

Pracujemy nad kilkoma celami hodowlanymi, aby osiągać większe plony w rolnictwie.

W sytuacji rosnącego zapotrzebowania na surowce roślinne stawiamy na ciągłe innowacje. Pamiętamy bowiem, że czynnikiem w największym stopniu przyczyniającym się do wzrostu produkcji są innowacje technologiczne. Zamiast zwiększania areału, które niegdyś było sposobem na zwiększenie upraw, dziś trzeba się koncentrować na minimalizacji strat upraw i maksymalizacji ich plonów.

Nasze produkty mają zapewniać zaopatrzenie dla różnych systemów upraw – rolnictwa konwencjonalnego, rolnictwa wykorzystującego genetycznie zmodyfikowane odmiany roślin i rolnictwa ekologicznego – w bardziej zrównoważony sposób.

Plon

Plon to złożona cecha, ale zwykle stanowi ona najważniejszy cel hodowli w przypadku wszelkich typów upraw. Pożądany wzrost plonu, ale także jego stabilność, są ściśle powiązane z innymi celami hodowli, takimi jak odporność czy efektywność wykorzystania składników odżywczych. Oczekiwana wielkość plonu może być zatem osiągnięta na różne sposoby.

Jakość

Jakość odmiany jest determinowana głównie przez jakość produktów uzyskiwanych w trakcie żniw. Jednak z hodowlanego punktu widzenia jest to bardzo złożona cecha, na którą oddziałuje wiele czynników. Skład różnych składników, ich wpływ na zdrowie i smak, czy parametry przetwarzania – wszystko to odgrywa istotną rolę.

Oporność

Rośliny podlegają różnym wpływów środowiskowym, które wywierają istotny wpływ na stabilność plonowania. Najważniejsze cele hodowców roślin to: duża odporność na szkodniki i choroby roślin, ale także zwiększona tolerancja na czynniki środowiskowe, takie jak susza i zimno.

Nowe wyzwania do pokonania wynikają także ze zmiany klimatu. Oczekuje się, że w przyszłości nasilą się takie ekstremalne zjawiska pogodowe jak susza, czy ulewne deszcze. Zwiększa to ryzyko utraty upraw z powodu przedłużających się okresów upałów, chłodu, suszy lub wilgotnej pogody. Zmiany klimatu mogą także spowodować występowanie szkodliwych organizmów, które były wcześniej uznawane za marginalne. W związku z tym hodowcy roślin opracowują nowe zaadaptowane odmiany, aby zapewnić stabilność plonów rolnych.

Efektywność wykorzystania składników odżywczych

Podaż składników pokarmowych u roślin ma znaczący wpływ na ich wzrost, co powoduje zwiększenie plonów. Odmiany roślin o dobrej efektywności wykorzystywania składników odżywczych mogą osiągać niezwykłą produktywność w szerokim zakresie ich dostępności, od ich niedoboru po nadmiar.

Na przykład rośliny o podwyższonej efektywności wykorzystywania azotu mogą skuteczniej absorbować azot dostępny w glebie i przekształcać go w biomasę. Pod tym względem hodowla roślin może wnieść istotny wkład w rolnictwo zrównoważone, ponieważ odmiany efektywnie wykorzystujące składniki odżywcze mogą pomóc w ograniczeniu wykorzystania nawozów i obornika na polach.

Właściwości uprawy

Innym celem hodowcy roślin jest zaadaptowanie roślin do procesów produkcji agronomicznej z punktu widzenia hodowli. Wymaga to przede wszystkim takich właściwości jak: stabilność źdźbeł, wysokość, zimoodporność, okres dojrzewania i stabilny wzrost.

Energia

Zawartość energii jest determinowana przez kompozycję składników. W związku z tym, w uzupełnieniu do dużego całkowitego plonu biomasy, hodowcy interesują się przede wszystkim zwiększaniem zawartości oleju, a także cukru i skrobi w energetycznych odmianach upraw.

Ludzie w KWS

Cele hodowlane są długoterminowe ze względu na globalne wyzwania, jakimi są zmiana klimatu i wymagania rolników: wysokie plony.

Jürgen Schweden, Globalny Szef ds. Badań i Usług

Ponadto koncentrujemy się na konkretnych celach hodowlanych dla każdego typu uprawy i ich wykorzystaniu.

Plon jest zawsze najważniejszym punktem koncentracji, ale występują różnice. W przypadku kukurydzy zwracamy uwagę przede wszystkim na całkowity plon rośliny. Z kolei w przypadku buraka cukrowego największe znaczenie ma plon cukru. Istotne są także takie typowe dla uprawy cechy jak: jakość pieczenia w przypadku pszenicy, zimoodporność w przypadku jęczmienia czy odporność na herbicydy w przypadku buraka cukrowego. I nie zapominajmy, że każda uprawa ma typowe dla siebie szkodniki i choroby.

Kukurydza

Zwiększenie plonu
W przypadku kukurydzy kiszonkowej istotną rolę odgrywa plon całej rośliny. W przypadku uprawy kukurydzy na ziarno ważną cechą jest plon ziarna. W Europie kontynentalnej hodowcy kukurydzy na ziarno biorą także pod uwagę bezpieczny wzrost i dlatego zależy im na zwiększonym dostarczaniu wody do ziarna przed żniwami. Poza plonem, w sytuacji nasilonych zmian klimatu coraz większego znaczenia nabiera aspekt stabilności plonowania. Istotną rolę odgrywają także stabilność źdźbeł i tolerancja na stres związany z suszą.

Zwiększona tolerancja na stres abiotyczny
Podwyższona tolerancja na stres związany z suszą jest ważnym celem hodowli i ma wyjątkowe znaczenie, szczególnie w Europie Południowej i Wschodniej.

Zwiększenie efektywność wykorzystania składników odżywczych
Zwiększanie efektywności wykorzystywania azotu jest szczególnie istotnym celem hodowli w Europie Zachodniej. Oznacza to, że plon upraw nie powinien być zubożony nawet przy ograniczonym nawożeniu, a wysoki poziom ich produktywności powinien zostać zachowany.

Poprawianie tolerancji na choroby
Aby poprawić tolerancję na choroby, hodowcy koncentrują się głównie na chorobach grzybowych. Do ważnych przykładów należą: Fusarium, północna rdza liści i fuzarioza kolb kukurydzy. Częstość występowania tych chorób grzybowych różni się w różnych regionach.

Jakość
Strawność roślin to ta cecha jakościowa, która odgrywa ważną rolę w hodowli kukurydzy kiszonkowej.

Burak cukrowy

Zwiększenie plonu
W przypadku buraka cukrowego kluczowe znaczenie ma plon cukru. Zależy to zarówno od zawartości cukru i plonu korzeni, przy czym obie cechy częściowe są ze sobą negatywnie skorelowane.

Poprawianie odporności na szkodniki i choroby
Kilka chorób roślin może wpływać na plon cukru i jego jakość. Są wśród nich różne choroby wirusowe powodowane przez rizomanię (wirusa nekrotycznej żółtaczki nerwów buraka), wirusy żółtaczki buraka lub wirus kędzierzawki wierzchołkowej. W ramach ogólnego określenia choroby grzybowej hodowcy dokonują podziału na patogeny liści, takie jak Cercospora (patogen powodujący plamistość liści), mącznika prawdziwego, rdzę buraka i ramularię oraz patogeny korzeni, takie jak Rhizoctonia (patogen korzeni buraka) i Aphanomyces (patogen zgnilizny korzeni). Poza chorobami roślin hodowcy koncentrują się także na nicieniach i różnych rodzajach owadów.

Odporność na przedwczesne kwitnienie
Odmiany odporne na porastanie wykazują mniejsze negatywne skutki bodźca jarowizacji, takiego jak niska temperatura i długość dnia. Zapobiega to rozwijaniu się kwitnących pędów u roślin buraka cukrowego już w pierwszym roku uprawy polowej. Mogłoby to zmniejszać zawartość cukru i masę buraka ze względu na wykorzystanie substancji odżywczych do wzrostu kwiatów.

Jakość soku
Jakość soku wywiera wpływ na plon cukru, kiedy buraki są gotowane w cukrowni. Celem jest zmniejszenie proporcji właściwości formowania melasy, takich jak potas, sód i azot aminowy. Melasy wiążą się z częścią cukru, zmniejszając plon podczas ekstrakcji cukru z soku.

Odporność na herbicydy
Istotne dla zwalczania chwastów jest opracowywanie odpornych na herbicydy odmian buraka cukrowego, zarówno w uprawie tradycyjnej, jak i hodowli GMO.

Zwiększona tolerancja na stres abiotyczny
Do ważnych celów hodowlanych należy tolerancja na suszę, wysoką temperaturę i podwyższony poziom soli.

Rzepak

Plon
Celem jest zwiększenie zarówno plonu ziarna, jak i plonu oleju przez równoczesne poprawianie zawartości oleju, ponieważ zawartość oleju w ziarnie determinuje większą wartość.

Jakość
Poza zwiększaniem zawartości oleju celem jest równoczesne zwiększanie zawartości białka w śrucie rzepakowej przy utrzymywaniu niskiej zawartości glukozynolatów. Jakość oleju jest wyłącznie dwuzerową jakością standardową bez kwasu erukowego i z normalnym poziomem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych.

Odporność na szkodnik
Najważniejszym celem jest uzyskanie zwiększonej odporności na grzybową zgniliznę łodygi. Innym średnio- i długoterminowym celem jest zwiększona odporność na choroby wywoływane przez Verticillium i Sclerotinia, ale włączona do specjalnego programu - podobnie jak odporność na kiłę kapusty w zaatakowanych obszarach.

Zwiększona tolerancja na stres abiotyczny
Z tego punktu widzenia priorytetowa jest szczególnie poprawa zimoodporności. Szczególnie istotna jest niska tendencja pędów do wyciągania się jesienią.

Poprawienie właściwości agronomicznych
Poza dobrą stabilnością źdźbeł do celów hodowlanych należą także dojrzewanie łodygi równolegle z dojrzewaniem ziarna. W celu uzyskania większej elastyczności okna czasowego żniw wybierane są wczesne i późniejsze odmiany rzepaku. W trakcie przedzimowego kondycjonowania wybierane są zarówno szybko rosnące typy, odpowiednie do późnego wysiewu, jak i wolno rozwijające się odmiany do wczesnego wysiewu.